'Als we naar onze stacaravan gaan kom ik op woensdag terug naar Het Zonnelied!' - Het verhaal van vrijwilliger Jan van Tuijl

Mijn naam is Jan van Tuijl. Ik ben bijna twee jaar vrijwilliger bij Het Zonnelied in Ammerzoden. Hiervoor werkte ik langer dan 40 jaar bij PTT Post, wat nu PostNL is. Daar werkte ik op het loket, was ik leidinggevende en heb ik onder andere systemen beheerd.

De zorg heeft mij altijd aangetrokken. Ik kwam zelf ook regelmatig in aanraking met de zorg en vrijwilligers; de opa van mijn vrouw had namelijk dementie en een vriend van mij had Alzheimer op jonge leeftijd. Hierdoor kwam ik regelmatig in een verzorgingshuis en kon ik al omgaan met mensen met dementie. Maar ik ben zelf ook vaker verzorgd na een operatie. De zorg was mij dus niet geheel onbekend. Daarnaast werkt mijn dochter ook bij Het Zonnelied, hierdoor was ik al bekend met de locatie en de mensen.

'Die lach van de bewoners als je ze terugbrengt naar de kamer zou je ook eens moeten zien'

Toen ik met vervroegd pensioen ging, trok vrijwilligerswerk mij aan. Ik had interesse in de zorg en deze locatie en daarom meldde ik mezelf aan en zijn we in gesprek gegaan. Nu ben ik hier elke woensdag als vrijwilliger!

Tuin, kaart- en geheugengroep

In de ochtend begin ik vaak even in de tuin. Vervolgens haal ik de bewoners op. We gaan dan met zijn allen kaarten met een kop koffie erbij, wat altijd ontzettend gezellig is. Aan het eind van de ochtend breng ik ze weer terug, zodat ze kunnen lunchen. 

In de middag begeleid ik de geheugengroep en spelen we in groepen verschillende geheugenspellen. We hebben dan drie tafels en draaien elk half uur door. Eén keer per maand maak ik zelf een quiz. Bijvoorbeeld een muziekquiz, oranjequiz of lentequiz; elke keer bedenk ik weer iets nieuws!

Het Zonnelied in Ammerzoden

Er even uit

Het is fijn dat je ervoor kan zorgen dat de bewoners er even uit zijn. Het is altijd gezellig en we lachen veel met elkaar. Maar het zorgt vooral voor samenzijn, omdat we met een hele groep zijn. Het leuke is dat de bewoners elkaar ook uitdagen. Maar als vrijwilliger zorg je er ook voor dat je zelf uit ‘de sleur’ van de gewone dag komt. Als je met pensioen gaat, ga je van werken naar helemaal niks. Door het vrijwilligerswerk ben je toch onder de mensen en je hebt wat te doen, dat geeft mij voldoening. Ook als we naar onze stacaravan gaan met mooi weer, dan kom ik op de woensdagen altijd terug naar Het Zonnelied!

'Als vrijwilliger zorg je er ook voor dat je zelf uit ‘de sleur’ van de gewone dag komt'

Lachen, een groot compliment

‘Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd’ zeg ik altijd. Dat weten de bewoners ook. Ik vind het geweldig als we met zijn allen lachen. De bewoners komen hier graag en vinden de activiteiten leuk. Daar doe ik het voor! Ook de bewoners die ver in hun proces van dementie zijn, beginnen te lachen als ze mij zien. Een beter compliment kun je naar mijn idee niet krijgen!

Als iemand vrijwilliger wil worden, raad ik het zeker aan. Zeker als je net als ik met vervroegd pensioen bent gegaan en nog fit bent. Gewoon doen! Je krijgt er zoveel moois voor terug. Die lach van de bewoners als je ze terugbrengt naar de kamer, zou je ook eens moeten zien. Ik ga in ieder geval nog lang niet weg!